In 1916 leerde J.J.P. Oud de kunstenaar Theo van Doesburg kennen. Samen filosofeerden zij over de overeenkomsten tussen de moderne schilderkunst en de moderne architectuur. Beiden waren in 1917 medeoprichter van kunstbeweging De Stijl. Zo langzamerhand werd het werk van J.J.P. Oud abstracter. Een prachtig voorbeeld van zijn ontwerpen volgens de principes van De Stijl is de opdracht die hij in 1922 kreeg van gemeente Rotterdam: een bouwplan van zo'n driehonderd eengezinswoningen, enkele winkelhuizen en een brandspuithuisje in de vroegere polder Oud-Mathenesse, het zogenoemde Witte Dorp. Het ontwerp was voor die tijd vernieuwend. In juni 1923 was het eerste pandje van het Witte Dorp klaar: de directiekeet, die leek opgebouwd uit kubussen, geschilderd in felle, primaire kleuren. Met de vorm en het kleurgebruik (zie ook het werk van de schilder Piet Mondriaan) wilde Oud bewijzen dat architectuur ook kunst was en daarmee een prachtig voorbeeld van bouwen volgens beginselen van De Stijl. Oud had naar eigen zeggen niet echt zijn best gedaan voor dit ontwerp, toch werd en wordt de keet als een belangrijk voorbeeld van De Stijl beschouwd. De tijdelijke keet hield het langer vol dan verwacht maar ging tijdens de Tweede Wereldoorlog door brand verloren. Als eerbetoon aan Oud werd in 1989 een replica aan de Aakstraat in Rotterdam gebouwd. De directiekeet van het Witte Dorp in Oud-Mathenesse en Café de Unie in Rotterdam zijn de enige, uitgevoerde, ontwerpen van Oud volgens de principes van De Stijl.
Bron
