Sijtje Boes werd in 1895 geboren op Marken, ze stierf in 1983. Het gezin waarin Sijtje opgroeide telde veertien kinderen waarvan er drie jong stierven. Het was geen vetpot in het gezin van visser Klaas Boes en zijn vrouw Maretje Appel.
Op dertienjarige leeftijd moesten Sijtje en haar zusje al geld verdienen. Dat deden de in klederdracht gestoken meisjes zoals zo veel andere eilandkinderen door de verkoop van souvenirs aan toeristen. Met manden vol toeristische artikelen benaderden ze toeristen die met de (salon-)boot op Marken aankwamen in de haven van het eiland, want Marken was toen nog niet verbonden met het vasteland. De verkoop aan toeristen werd op Marken 'herenjagen' genoemd.
In 1920 trouwde Sijtje met visser Jan Vlasbloem, maar ze bleef zich Sijtje Boes noemen. Begin jaren twintig van de vorige eeuw liet Sijtje Boes een huis bouwen aan de haven en richtte het in als typisch Marker 'kijkhuisje'. Ze verkocht er ook souvenirs, al had zij er geen vergunning voor gekregen. In de loop der jaren bezochten talloze toeristen haar winkel. Wat vast mee hielp was het feit dat Sijtje in het Engels, Duits en Frans met haar klanten kon praten. Sijtje kreeg regelmatig bekeuringen, bijvoorbeeld omdat ze op zondag belangstellenden had ontvangen in haar kijkhuisje; dat was niet toegestaan. Maar ze trok zich nergens iets van aan, ze was een zakenvrouw en verdiende goed.
Sijtje werd een bekende vrouw, fotogeniek in haar bonte klederdracht. Na de Koningin was zij lange tijd de meest gefotografeerde vrouw van Nederland.
